Non é xustiza, é vinganza
A día de hoxe entras en calquer establecemento onde vendan música de calquer tipo e pódeste facer con todo tipo de letras extraviolentas, totalmente agresivas, pero claro a veces están noutro idioma que nin te molestas en traducilo, exemplos simples: algunas das letras do Death ou do Thrash Metal son extremedamente violentas e durísimas, comparable a calquer película de terror ou de contido bélico, temas de Reggaeton con letras ultramisóxenas se o aplicamos ao cine este sería porno, pois nadie se fai eco desto, nadie se escandaliza por as barbaridades que tocan estes grupos, entón por que si se escandalizan polo que canta Pablo Hásel? Que molesta en realidade? As súas letras ou está perseguido pola súa ideoloxía? Terá algo que ver que sexa catalán independentista e comunista? Igual se as súas letras fosen en inglés nadie se rasgaba as vestiduras en atacalo con tanto afán… Esa fina liña que dificulta limitar onde acaba a liberdade de expresión e onde empeza a mensaxe de odio. Se tanto lles molestara a violencia das letras prohibirían vender discos ou películas dos xéneros citados anteriormente no Estado Español, pero ollo! Ahí xa estamos atacando ao libre mercado e con eso non se xoga!!
Nadie é condenado por facer música violenta, como excusa está moi ben pero aquí, e neste caso concreto persíguese a quen fai música politizada.
Algunhas non defendemos a Pablo Hásel, xa que penso que hai mil formas de decir as cousas ou empregar eufemismos con un pouco máis de delicadeza, o que realmente estamos a defender é a liberdade. Porque se empregaramos a mesma vara de medir para a maioría de nós, xente da rúa, xa fai que estaríamos na cadea por expresar o que pensamos. O que é incomprensíbel por exemplo; é que se archive a causa de un ex militar que disparaba contra imaxes de membros do goberno actual e quede absolto tras declarar que era una broma, e que este chaval se lle condene por cantar; é tan perigoso un micrófono que un arma??? Sí, por cantar, porque non é o mesmo decir que facer, exemplo para os que non pillan o símil: é como si quixeran meter na cadea ao director de Fight Club (O club da loita) ou os compoñentes dalgún grupo musical que teñen temas baseados no canibalismo e non van por ahí comendo xente, é tan surrealista que até me avergoña ter que poñer exemplos deste tipo…
Confeso que nunca escoitei nin un só tema de Hásel, mais non fai falla para darse conta que chegar a metelo na cadea é una inxusticia de tales proporcións que ataca moito máis alá do que é a liberdade de expresión. O código penal español ten artigos con máis de cen anos, e si os xueces que hai só valen para aplicar artigos sen necesidade de outras valoracións podémonos aforrar a estos mesmos cunha app onde metes o delito e che sae a sentencia , a xustiza española non é xustiza, é vinganza.
Queren a Hásel na cadea por cantar, independentistas por mostralo ao mundo e os escasos xornalistas decentes vetados no ologopolio por investigar. A dereita e a non tan dereita, neste estado pugna contra a intectualidade, a falta de unha asegura o crecemento da outra. Temos dalgún xeito esixir que se expulsen do código penal este tipo de “delitos” que non fan máis que cercenar o dereito non só a liberdade de expresarse , senon a liberdade ideolóxica e artística.
Nadie é condenado por facer música violenta, como excusa está moi ben pero aquí, e neste caso concreto persíguese a quen fai música politizada.
Algunhas non defendemos a Pablo Hásel, xa que penso que hai mil formas de decir as cousas ou empregar eufemismos con un pouco máis de delicadeza, o que realmente estamos a defender é a liberdade. Porque se empregaramos a mesma vara de medir para a maioría de nós, xente da rúa, xa fai que estaríamos na cadea por expresar o que pensamos. O que é incomprensíbel por exemplo; é que se archive a causa de un ex militar que disparaba contra imaxes de membros do goberno actual e quede absolto tras declarar que era una broma, e que este chaval se lle condene por cantar; é tan perigoso un micrófono que un arma??? Sí, por cantar, porque non é o mesmo decir que facer, exemplo para os que non pillan o símil: é como si quixeran meter na cadea ao director de Fight Club (O club da loita) ou os compoñentes dalgún grupo musical que teñen temas baseados no canibalismo e non van por ahí comendo xente, é tan surrealista que até me avergoña ter que poñer exemplos deste tipo…
Confeso que nunca escoitei nin un só tema de Hásel, mais non fai falla para darse conta que chegar a metelo na cadea é una inxusticia de tales proporcións que ataca moito máis alá do que é a liberdade de expresión. O código penal español ten artigos con máis de cen anos, e si os xueces que hai só valen para aplicar artigos sen necesidade de outras valoracións podémonos aforrar a estos mesmos cunha app onde metes o delito e che sae a sentencia , a xustiza española non é xustiza, é vinganza.
Queren a Hásel na cadea por cantar, independentistas por mostralo ao mundo e os escasos xornalistas decentes vetados no ologopolio por investigar. A dereita e a non tan dereita, neste estado pugna contra a intectualidade, a falta de unha asegura o crecemento da outra. Temos dalgún xeito esixir que se expulsen do código penal este tipo de “delitos” que non fan máis que cercenar o dereito non só a liberdade de expresarse , senon a liberdade ideolóxica e artística.
